روستا در منطقه پشت بسطام واقع است . بر اساس نقل یكی از بزرگان و پیران ( مرحوم حاج محمد علی شاه حسینی ) متولد ۱۲۸۵ هجری شمسی ، این آبادی از دو قلعه بزرگ تشكیل شده بود . یكی قلعه پایین كه متاسفانه طی چند سال پس از انقلاب تخریب و به زمین فوتبال تبدیل شد و دیگری قلعه ای در اطراف مزار قدیمی كوچه كلوت . در آن موقع ( حدود یكصد سال قبل ) بین ۲۵۰ الی ۳۰۰ خانواده در قلعه پایین زندگی میكردند و بقیه جمعیت در مكان فعلی اسكان داشتند . پس از تخریب این قلعه ها روستا شكل فعلی خود را گرفت .
- هنوز هم در این روستا اسامی كوچه ها به همان شكل گذشته ها وجود دارد : كوچه كلوت ، كوچه راست ، كوچه باغ ، كوچه بالا ، كوچه میانه .
- كوچه كلوت ، بدلیل اینكه خاكش كلوت ( ناهموار) بود ، نام آن را كلوت گذاشتند .
- كوچه راست ، چون سر راست بود و مستقیم به قلعه پایین می خورد آن را كوچه راست گذاشتند .
- كوچه باغ ، چون باغستان بود .
- كو چه بالا ، به دلیل اینكه در بالای ده واقع شده بود .
- كوچه میانه ، چون در وسط ده قرار داشت و از هر طرف به آن راه داشت .
در میغان مردم به زبان فارسی (فارسی دری )تکلم می کنندودراین گویش لغات و تلفظ شباهت هایی به زبان و لهجه کردی به چشم می خورد . مردمی که بلند و درشت صحبت میکنند و نحوه ادای کلمات سنگین وخشن بنظر میرسد . مانند طبیعت این مردمان مردمی که غرور و استحکام ویژه ای در رفتارشان به چشم میخورد وجرات و جسارت آنان زبانزد است . و شایدبه نوعی خشونت تعبیر شود اما منطق بسیار محکمی بر رفتارشان حکمفرماست .شاید همین ویژگیهای جالب سبب شده تا هیچ وقت این مردم سلطه خان و ارباب را بر خود نپذیرند و تاریخ گذشتگان بر این موضوع صحه میگذارد. میغانی ها مردمی در عین حال به طور مکررکمال گرا می باشند و در پای عهد و پیمان و رفاقت سنگ تمام می گذارند . با این خصوصیات منحصر بفرد آنها وقتی بهترین دین و مذهب را پذیرفتند به طور یققن پاسدارانی خوب و مقتدری خواهند بود و این را ناخودآگاه در طی هشت سال دفاع مقدس و جنگ تحمیلی اثبات کردند .آنها بالغ بر 96 شهید و مفقودالاثر تقدیم اسلام و وطن کردند تا میغان در این زمینه مقام اول در کشور ایران اسلامی باشد و فلات توحید نام گیرد . کمتر کسی در میغان میبینی که خاطره ای از جنگ نداشته باشد یانسبتی باشهیدان و جانبازان . هنر در نزد میغانی ها موج می زند در صنایع دستی نخریسی و بافت چغا – پلاس- گلیم و چارقد و کلاه کرکی (کلاه گوشی )در نزد پشینیان جریان داشته است اما امروزه کمرنگ گشته است اما در عرصه ی شعر و تعزیه هنر مندان ماهری هستند. شرایط اقلیم و درآمد اندک دامداری و دهقانی و خصوصیات اخلاقی آنان را از داشتن این مهم برحذر داشته و اما ارادت ویژه آنان به مذهبشان سبب گردیده تا هنرمندیشان در ماه محرم و در خدمت مولایشان علی بن الحسین ظهور یابد که در فصل محرم بدان خواهیم پرداخت . میغانی ها در تجارت و بازار مناطق حاشیه (شاهرود –علی آباد کتول_گرگان )سهم بسیار زیاد و ویژه ای و در تجارت پرسود و کم ریسک توفیق بسیاری دارند به مشاغلی که از نظر اجتماعی ضعیف باشد نمی پردازند و حتی امور خدماتی آنان توسط دیگران انجام میگیرد . در مدیریت متمرکز بسیار قدرتمند ظاهر می گردند و درامور شوراو مشارکت چندان قوی نیستند.اکثریت آنان به نسبت مناطق همجوار دست و دلباز- سفره دارو مهمان نوازند و سخاوت و نوعی و ل انگاری و بر رفتارو گفتارشان حکمفرماست . دو دستگی و مثل اکثر مناطق ایران در درون روستا جریان دارد که تا حدود زیادی کمرنگ شده است .و اما در بیرون اتحاد آنان بیشتر است .
آبشار یخ " ترنه " در روستای میغان
اگر موافق هستید حتما نظر بدهید ممنون
نظرات شما عزیزان: